Dzisiejsze dzieciaki nie znają wartości pieniądza. Wystarczy zajrzeć do ich plecaków
Każdego dnia patrzę na to samo i coraz trudniej przejść obok obojętnie. Dzieci przychodzą do szkoły obładowane sprzętami, które bardziej pasują do gabinetu prezesa niż do szkolnej ławki.
Plecaki cięższe od książek, a pełne elektroniki
Jako nauczycielka widzę plecaki uczniów nie tylko wtedy, gdy stoją w szatni, ale też na lekcjach. Otwierają je szeroko i zamiast zeszytów wysypują się najnowsze modele iPhone’ów, smartwatche, słuchawki bezprzewodowe, elektroniczne opaski i drogie markowe portfele. Czasem mam wrażenie, że książki są dodatkiem, a prawdziwa „treść” plecaka to elektronika i gadżety warte kilka pensji.
Pamiętam sytuację, gdy uczeń zgubił zegarek sportowy. Zapytałam, czy spróbuje go poszukać, a on ze spokojem odpowiedział: „Nie szkodzi, dostanę nowy, ten i tak był stary”.
Rozbite telefony, zgubione słuchawki i brak refleksji
Na przerwach widzę dzieci biegające z telefonami w dłoniach. Upadają, rozbijają się ekrany, a reakcja? „Mama kupi mi nowy”. Nie ma strachu, nie ma żalu, nie ma świadomości, że taki sprzęt kosztuje ogromne pieniądze.
Kilka tygodni temu jeden z uczniów zgubił swoje słuchawki bezprzewodowe, warte kilkaset złotych. Podszedł do mnie i zapytał, czy mogę ogłosić w klasie, żeby ktoś oddał. Kiedy powiedziałam, że musi ich poszukać, wzruszył ramionami i rzucił: „Trudno, dostanę lepsze na urodziny”.
Gdzie w tym wszystkim wychowanie do wartości?
Piszę ten list, bo jestem zatroskana. Widzę, że w świecie dzieci coraz mniej chodzi o naukę czy budowanie relacji, a coraz bardziej o to, co kto nosi i ile to kosztowało. Dla wielu uczniów smartfon za kilka tysięcy to nic nadzwyczajnego – to po prostu coś, co się ma.
Nie chcę, żeby zabrzmiało to jak wyrzut wobec rodziców. Rozumiem, że każdy chce dać swojemu dziecku to, czego sam nie miał. Ale boję się, że dajemy za dużo, za łatwo i za szybko. Dzieci nie uczą się czekać, nie uczą się doceniać, nie rozumieją wartości pieniądza. Jeśli tego nie zmienimy, to w dorosłym życiu mogą poczuć się zagubione – bo świat nie zawsze daje wszystko natychmiast i za darmo.
Danuta
Napisz do nas: redakcja@mamotoja.pl
Zobacz też: 10-latka spóźniła się na lekcję. Minus w Librusie, a w sekretariacie kabaret