Reklama

Według ekspertki kluczowe dla budowania siły emocjonalnej u najmłodszych są codzienne, pozornie nieistotne interakcje z dorosłymi. To właśnie w tych chwilach dzieci uczą się, czy ich emocje są ważne, czy mają prawo do błędów i jak radzić sobie z porażkami. Niestety, wiele popularnych strategii wychowawczych działa wręcz przeciwnie – osłabia dzieci psychicznie i emocjonalnie.

Toksyczne nawyki rodziców: lista 7 błędów, które musisz znać

1. Ratowanie dzieci z każdej trudności

Rodzice, którzy nie pozwalają dzieciom doświadczyć porażek, odbierają im możliwość budowania odporności emocjonalnej. Reem Raouda podkreśla, że silne psychicznie dzieci muszą nauczyć się, że są w stanie poradzić sobie z trudnościami. Nadopiekuńczość skutkuje lękiem przed porażką i brakiem pewności siebie.

2. Udawanie perfekcji

Dzieci uczą się poprzez obserwację. Rodzice, którzy ukrywają swoje emocje lub obwiniają dzieci za swoje reakcje, tworzą toksyczny obraz relacji. Raouda przypomina, że przepraszanie za własne błędy i branie za nie odpowiedzialności to podstawa zdrowych więzi.

3. Tłumienie emocji dzieci

Słowa typu „nic się nie stało” uczą dzieci ignorowania własnych uczuć. To może prowadzić do problemów z samoakceptacją i regulacją emocjonalną. Zamiast tego warto dać dziecku przestrzeń na przeżywanie emocji i zapewnić mu wsparcie.

4. Nadmierne skupienie na osiągnięciach

Dziecko, które czuje się kochane tylko za sukcesy, łatwo popada w perfekcjonizm i lęk przed porażką. Reem Raouda ostrzega przed kulturą ciągłego dążenia do wyników. Chwalenie wysiłku, a nie efektu, buduje stabilne poczucie własnej wartości.

5. Autorytarny styl wychowawczy

Rodzice, którzy „trzymają władzę” i nie dopuszczają dzieci do podejmowania decyzji, uczą je bierności lub buntu. Zamiast tego warto zachęcać do współdecydowania w drobnych sprawach – to rozwija autonomię i motywację wewnętrzną.

6. Przerzucanie własnych emocji na dzieci

Rodzic, który oczekuje od dziecka, że będzie go pocieszało lub pomagało regulować stres, obarcza je zbyt dużą odpowiedzialnością. Raouda przypomina: to dorośli powinni być wsparciem emocjonalnym dla dzieci, nie odwrotnie.

7. Gloryfikowanie przepracowania

Wychowywanie dzieci w przekonaniu, że odpoczynek to lenistwo, prowadzi do wypalenia już w młodym wieku. Silne psychicznie dzieci wiedzą, że dbanie o siebie to oznaka dojrzałości, nie słabości.

Jak wspierać dziecko emocjonalnie?

Silne psychicznie dzieci to nie te, które nie przeżywają trudnych emocji. To te, które wiedzą, że mogą je czuć bez wstydu, że potrafią je nazwać, zrozumieć i wyciągać z nich wnioski. A to wszystko zaczyna się w domu – od codziennych, powtarzalnych, prostych zachowań rodzica.

Każdy z toksycznych nawyków da się zastąpić zdrowym i wspierającym zachowaniem. Jeśli dziecko zapomni pracy domowej – pozwól mu ponieść konsekwencje i porozmawiajcie o tym później. Kiedy jako rodzic popełnisz błąd – przyznaj się do niego i przeproś. Gdy dziecko przeżywa trudne emocje – zamiast zaprzeczać, powiedz: „Widzę, że to dla ciebie trudne. Jestem z tobą”.

Zamiast komentować wyniki, skup się na wysiłku. Pozwól dziecku wybierać – nawet drobne rzeczy, jak posiłek czy zadania domowe. A przede wszystkim: pokaż, że dbasz o swoje zdrowie psychiczne i potrafisz odpoczywać. W ten sposób uczysz dziecko szacunku do siebie.

wychowanie niezależnego dziecka
Nigdy nie popełniaj tych błędów, by wychować silne psychicznie dziecko. fot. Pexels.com/Anastasia Shuraeva

Świadome rodzicielstwo – jak budować odporność emocjonalną u dzieci?

Reem Raouda powołuje się na badania psychologów, które wykazują rosnący poziom perfekcjonizmu, lęku i wypalenia wśród dzieci i nastolatków. Wielu z tych problemów można uniknąć, rezygnując z presji i stawiając na autentyczność w relacji.

Ważne jest, by dziecko wiedziało, że jego wartość nie zależy od ocen, że emocje są naturalne, a błędy nie kończą relacji. To właśnie te przekonania budują prawdziwą odporność psychiczną.

Program FOUNDATIONS stworzony przez Reem Raoudę skupia się na budowaniu bezpiecznej, emocjonalnej przestrzeni w domu. Kluczem jest świadomość rodzica – nie tylko tego, co mówi i robi, ale także tego, co komunikuje swoją obecnością, tonem głosu, reakcją.

Źródło: cnbc.com

Zobacz także: Brzmi groźnie, ale to najlepszy styl rodzicielski. Efekty takiego wychowania widać gołym okiem

Reklama
Reklama
Reklama