We wrześniu zabieram dzieci do cieplutkiej Hiszpanii. Świat się nie zawali, szkoła musi poczekać

Szanowna Redakcjo, piszę do Was jako mama, która postanowiła nie trzymać się szkolnego kalendarza jak świętości. Jeszcze pod koniec września spakuję walizki i razem z dziećmi oraz mężem polecimy na wakacje do Hiszpanii. Tak, dokładnie wtedy, gdy większość siedzi już w szkolnych ławkach. I wiecie co? Wcale nie mam z tego powodu wyrzutów sumienia.

Dlaczego wrzesień to najlepszy czas na wakacje

Od lat marzyłam o tym, żeby zabrać rodzinę na urlop, gdy wszyscy inni już wrócą. Ceny spadają, hotele nie są przepełnione, a pogoda w Hiszpanii nadal rozpieszcza słońcem. Zamiast tłoczyć się w kolejkach do atrakcji w lipcu i sierpniu, wybieramy spokój wrześniowych uliczek, ciepłe wieczory nad morzem i plaże, na których naprawdę można znaleźć wolne miejsce.

Dla mnie to czysta oszczędność nerwów i pieniędzy. Po co przepłacać za wycieczki tylko dlatego, że akurat są wakacje? Wolę wydać mniej i przeżyć to wszystko na spokojnie, z radością i bez stresu.

Szkoła poczeka – świat się nie zawali

Nie raz słyszałam: „Ale jak to? Dzieci opuszczą lekcje?”. Tak, opuszczą. I jestem pewna, że dadzą sobie radę. We wrześniu i tak niewiele się dzieje – nauczyciele dopiero rozkręcają zajęcia, rozdają plany lekcji i przypominają zasady. To nie jest jeszcze czas, w którym rozgrywa się batalia o świadectwo z paskiem.

Moje dzieci są bystre, chłoną wiedzę jak gąbki. Jestem przekonana, że nadrobią wszystko w kilka dni. A wspomnienia, które przywiozą z podróży, będą bezcenne. Nie zamieniłabym wspólnego spaceru po plaży w Andaluzji na siedzenie w dusznej klasie tylko dlatego, że tak „wypada”.

Wybieram życie, nie tylko obowiązki

Kiedyś myślałam, że muszę być idealną mamą: pilnować zeszytów, planów lekcji, prac domowych od pierwszego dnia. Ale życie pokazało mi, że czas ucieka szybciej, niż się wydaje. Dzieci dorastają, a my zostajemy z pytaniem: czy wykorzystaliśmy wspólne chwile, kiedy naprawdę było na to miejsce?

Dlatego dziś wybieram inaczej. Stawiam na rodzinę, na czas razem, na śmiech i przygody. Hiszpania we wrześniu to dla mnie symbol tej decyzji – że nie trzeba zawsze podporządkowywać się schematom. Szkoła będzie jeszcze przez lata, a ten wrzesień mamy tylko jeden.

Ola

Zobacz też: Zobaczyłam nauczyciela nowego przedmiotu i od razu wypisałam córkę. Dyrekcja powinna się wstydzić